Jan Kooijman Nureyev
In Nureyev – Je leeft zolang je danst kruipt acteur en danser Jan Kooijman in de huid van de iconische balletdanser en choreograaf Rudolf Nureyev. Je ziet een indringende solo over dans en over Nureyev’s bewogen leven, waarin dans en toneel elkaar ontmoeten.
De voorstelling speelt zich af op 7 oktober 1992. Op het toneel van de Opéra in Parijs. De dag erna zal La Bayadère in première gaan, in een choreografie van Rudolf Nureyev. Nureyev, 54 jaar oud, heeft zojuist een generale repetitie gezien en is niet blij. Hij heeft de twee hoofdrolspelers, Isabelle Guérin en Laurent Hilaire, bij zich op het toneel geroepen en heeft verder iedereen weggestuurd.
Het gaat niet goed met Nureyev. Een tijd geleden kreeg hij de diagnose AIDS. Hij weet dat hij stervende is en dat La Bayadère waarschijnlijk zijn laatste ballet is. Een afscheid van de dans. Een afscheid van het leven. Dus er hangt veel van deze voorstelling af. Maar hij mist iets tussen zijn hoofdrolspelers. Iets wat zo moeilijk te vangen is. Chemie? Passie?
Als Nureyev begint te praten, vertelt hij aanvankelijk over La Bayadère. Maar vertellend over het ballet, vertelt hij over zijn leven. In 1961 heeft Nureyev La Bayadère immers zelf gedanst op precies datzelfde toneel van de Opéra in Parijs. Enkele weken later vluchtte hij van de Sovjetunie naar de vrijheid van het westen, waar hij kon zijn wie hij was. Maar hij vond nooit rust, bleef een zwervende ziel. In het leven. In de liefde. Op het toneel.